ne kendini tanrı ilân eden empedokles kadar aptal, ne de kendini tanrı'nın gölgesi sayan anaxagoras kadar ateisttir nietzsche. ya$am kapsülünü ters giymi$tir hepsi bu.
'gününün üçte birini dü$ünmeden geçiren insan, ya$ıyor mudur?' deyi$ini dü$ünürken bile onun o spesifik ve taklit edilemez dü$ünsel ve iletimsel gücünün heybetiyle kar$ı kar$ıya kalmak i$ten değildir.
'lanetler güne$i, içi geçmi$ler;
ağacı gölgesi için seçmi$ler ' sözünün sahibi basit bir nihilist değildir o.. onu anlamak da yalnızca onu anlatanlar sayesinde ihtimal dahilindedir ki kendisi her zaman çeli$kilerle ve tezatlarla varolabilmi$tir. ('ancak beni yadsıdığınız zaman döneceğim size' - böyle buyurdu zerdü$t..)
inanç sistemi kendi içselle$tirmelerine bağlı olarak deği$im, dönü$üm, geri dönü$üm ya$ar.
ilkel fikirlerden, modern bir sistem yaratabilmi$ tek $ahsiyettir.