yine heyecan dolu bir olayla anıyla karşınızdayım. bakın efendim bu anım tam bir cesaret örneğidir. fakat denemeyiniz benim kadar şanslı olamayabilirsiniz.
mevzuya girelim, yine yurtta ilk yılım yıl 2005. 2+1 ses sistemi bir de canavarlar canavarı vaio laptopum. tabi nabız 130 larda ya yüksek sesle müzik dinlemiyorum bilakis çok yüksek sesle müzik dinliyorum. tabir-i caizse müzik sesinden anasını sikiyorum sesten bulunduğum katın. kah kemençe kah arabesk kah r&b o an ne dinlemek istiyorsam o.
bulunduğum katta 1. ve 2. sınıf öğrencileri var. sadece 1 odada 4. sınıfta olan iki kişi var zaten çatışma da onlarla oluyor. efendim yine gaza gelmiş müziğe son sesi vermişken olaylar gelişir;
+kapı çalar (dan dan dan kapıyı kıracak şekilde)
-kapıyı açıyorum ve karşımda 4. sınıf yavşağı. söylediğim söz şu, bu kapı nerenin kapısı lan burayı böyle çalıyorsun, kerane mi lan burası. adam gibi çalacaksın kapımı. bak bak bak bendeki laflara bak iyi cesaret taktir ettim kendimi.
+ o zaman sende insan gibi dinleyeceksin lan dedi,
derken bizi ayırdı kattaki diğer öğrenciler.
19 yaşındayım ama o zamanlar daha cesaretliydim şimdi anlıyorum. o zamanlar daha bi gözüm kara. 4. sınıftaki adamın boğazına yapışmak ne demek nasıl bi cesaret!
benim yan odadaki samimi arkadaşım dedi ki abi biz bunlara dalalım. peki dalalım da bahane ne dedim bende. ben olayı çıkarırım abi birisini sen al birisini ben. o arkadaşım da gazi mahallesinden psikopatın teki. ulan arkadaş sanki hapishanedeyiz güç savaşı yapıyoruz alt tarafı sikik bi özel yurt lan burası.
akşam oldu, katta da sigara içmek yasak. bizim döveceklerimizden birisi de sigara içiyor mu al sana işte bahane. bizim gazili psiko at lan dedi sigaranı elinden dedi. zaten o onu der demez ben diğerine başladım vurmaya. benim dövdüğüm eleman gözlüklü kırıldı gözlüğü falan sonra bi baktım yataktayım amuğa goyim çıkmış üzerime ikisi ayırıyorlar felan ama benim vurduğum dağılmış yani. kavga etmek sanat işidir, sıradan bir iş değildir dostlar. lisede bu sanatı çokca icra ettim mahkemelere çok çıktım böyle de bir pisliğimdir yani.
bizi ayırdırlar tehditler küfürler birbiriyle çarpışıyor havada. ben odaya girdim beni bi göt korkusu sardı. ulan dedim adamın mına koyduk. e bu adam 4. sınıf, üstüne üstelik uludağ üniversitesinde 4 büyük futbol takımının birinin de başkanı. eyvah dedim boku yedin yarınki yiyeceğim dayağın hesaplarını yapıyorum 3 kişiye razıyım fazlasına direk topuk. yarın ne giyeceğimi falan düşünüyorum yırtılır falan trabzondan aldığım keser sapıyla okula gitmeyi falan düşünüyordum ki odamın kapısı çaldı.
bizim sakaryalı bi arkadaş var arızanın önde gidenidir. o da 4. sınıf. ama sever beni sağolsun. aldı beni götürdü dövdüğüm elemanın yanına barışın yoksa ikinizi de ben döverim dedi. ulan benim allahtan aradığım zaten yarın ki meydan dayağı aklımda. velhasıl barıştık. mutlu huzurlu sene sonunu getirdik. yine müzik dinlyordum artık kimse birşey demiyordu. hele aynı dönemimdekiler gözüme bile bakamıyordu.
sonradan öğrendim ki dövdüğüm eleman tırsağın tekiymiş. boşuna barışmışım hiç te öyle bana meydan dayağı atabilecek potansiyele sahip değilmiş. ne günlerdi be sözlük. yine başka bir dayak hikayemde buluşmak üzere. dağılın lan.
