sean penn'in olağanüstü oyunculuğunu yansıtan acıklı bir filmdir. aslında film güzel bir karşıtlığı dile getirmektedir. kendi çocukları ile sorun yaşayan ve toplumda sağlıklı bilinen insanların hem kendilerine hem de ilgisizlikten dolayı çocuklarına yabancılaşması sorun yaşamaları ile getirilmiş ama çok güzel bir karşıtlıkla. toplumda hasta diye bilinen bir insanın-otistik olan-kendi çocuğuna olan ilgisi ve bu ilgisinin yeterli olmasına rağmen yeterince ilgi gösteremeyeceği ve mental seviyesinin düşüklüğü bahanesiyle çocuğun haksız yere ondna alınması konu edilmiş.
aslında bakarsanız yargılayan ve yargılanan insanlar bir nevi ters koltuklarda oturmaktadır.
hem geri zekalı hem de çocukça davrnaışları olan bir baba imgesi rolu ciddi anlamda sean penn'in tipiyle de aktörlüğüyle de herşeyiyle de mükemmel bir şekilde uyum gösteriyor. bu arada beatles göndermeleri ve coverları da dikkat çekici..
