söğütlüçeşme'den bahçelievler'e gelirken malumunuz zincirlikuyu'da aktarma yapmamız gerekti. durakta, haliyle boş gelecek olan metrobüsü, kapılarının muhtemelen denk geleceği noktalara doğru yoğunlaşarak beklemeye başladık. otobüs durduğunda herkes hazırdı. kapısının nereye denk geleceğini hesap edenler, arada götüm götüm ilerlemeye çalışanlar, güzel mi güzel hatunlar, fordcular, yaşlı nineler, amcalar vs.. sonra malum an geldi çattı. metrobüsün kapısının açılması ile göze kestirilen boş yeri kapma savaşı başladı resmen, insanların içindeki hayvanı o an gördüm *. az önce kapıda bekleyen güzel hatunun yer kapabilmek için ne kadar çirkefleştiğini, o yaşlı ninenin, amcanın gerçekte nasılda atletik bir yapıya sahip olduğunu öğrendim.
bu arada sözlük ben savaşı kazananlardandım, yaşlılara ve gazilere terk etmek zorunda kalmayacağım * sote bir köşeyi kapmıştım.. *
(bkz: la bete humaine)
(bkz: ben bugün bunu gördüm)
