bir sabah hıçkırıkla uyansan.
pencerelere koşup güneşi arasan
umudun kenarını kemire kemire akşamı alsan odana
beni ne kadar seversin kim bilir
sonbahar olsan, bütün kış sana ısınsam
yağmur düştüğünde pencereme
geldiğini anlayıp koşa koşa
kısa kollu yüreğimle yollara koşsam
döktüğün yaprakların kuruluğuna aldırmadan
avuçlarıma alıp yüzüme sürsem
gözyaşlarımla yaprakların ıslansa
bu 'son'bahar gelsen
gelsen de artık ağlamasam.