herhangi bir tanrıya inanmayan kişilere yapılmış bir tavsiyedir.
çünkü tanrıya inanamama, kişinin bencilliğini içermektedir. ego kavramı ön planda olan bu kişilerde tanrıya inanamama nedeni temelde tanrının onları kontrol ediyor olmasıdır. bir türlü hazmedemezler yaratıcılarının kaderlerini belirlemesini, nimetlerini vermesini, istediğinde ellerinden almasını, bazen kötü olaylarla bazen iyi olaylarla karşılaştırmasını. halbuki onları yaratanın, onların üzerindeki hakkıdır bu.
kişide kibir ve ego tavan yapmıştır.
o zaman diyoruz ki siz de çocuk yapmayın. madem bağlı olmamak istiyorsunuz neden size bağlı bir insan yaratacaksınız ki? doğuracaksınız, adını siz koyacaksınız, giyimize siz karar vereceksiniz, istediğiniz okula göndereceksiniz, çoğu zaman mesleğine karar vereceksiniz, dışarı çıkmasına, eve giriş çıkış saatlerine, arkadaşlarıyla toplanmasına, şehir dışına tek başına tatile gitmesine vs. vs. birçok olayına siz karar vereceksiniz. ama unutmayalım ki çocuk da olsa onun da egoları var.
ama işin asıl tarafı: sorumlu olduğunuz kişinin bazı şeylerine karar vermek sizin en doğal hakkınızdır. çünkü çocuğunuzun her zaman doğru karar veremeyeceğini bilirsiniz, onun için iyi olanı ve kötü olanı ondan daha iyi ayırt edebilirsiniz. o size emanettir, ona sahip çıkmanız gerekir.
ancak yaratıcınız olarak tanrının buna benzer şekilde sizin üzerinizde kontrolü olmasını hazmedemiyorsanız çocuk da yapmayın. altı üstü karnını doyurdunuz diye, bikaç ilgi gösterdiniz diye tanırya vermediğiniz hakkı kendinizde göremezsiniz. görmemelisiniz. madem tanrı kontrolünde haksızdır, siz de çocuğunuzun kontrolünde haksızsınızdır.
ya da tanrıyı hazmedin ve çocuğunuzla özgürce ilgilenin.
