benimkiler rüya değilde çoğunlukla karabasan. yattığım anda başlıyor birden. böyle garip bir yerlere gidiyorum, ordan kaçmaya çalışıyorum, kaçamıyorum. bunun kabus olduğunun da farkındayım. hareket etmek istiyorum uyanmak istiyorum ama hareket ettiğimi sansam da aslında hareket etmemiş oluyorum. mesela kabustan uyanıp annemin yanına gittiğimi sanıyorum ama hayır oraya gene varamamışım. bir de kabuslarım çoğunlukla öbürünün devamı niteliğinde. ama konusuz yani gördüklerimin hiç bir anlamı yok. hatta işin garip kısmı duvara dönük biçimde yatmam gerekiyor. odanın içine bakarak uyuyunca paranoyak bir şekilde orada birisi var sanıyorum ve birden gene karabasan şiddetli bir biçimde başlıyor. beni aralarında en çok korkutan karabasanım da şöyleydi;
kocaman akvaryumdan yapılma bir labirentin içindeyim. ama akvaryumun içindeki berrak su değil yani arkasını göremiyorum.bunun kabus olduğunun farkındayım fakat her an bir şey çıkıcak ve ben korkucam diye korkuyorum. çünkü ne kadar korkarsam uyanmam da bir o kadar zor oluyor. labirentte ilerlemeye başlıyorum. ilerledikçe ileride bi masa olduğunu fark ediyorum. bir de küçük bir dolap dolabın üzerlerine oyuncaklar konulmuş. ama hepsi ne biliyim garipler, şirin değiller. ilerleyip oyuncakların yanlarına geliyorum. dikkatlice onlara baktıktan sonra arkamı dönüyorum ve çok şirin küçük kızla oyuncak karışımı bir şey karşımda duruyor. burdan nasıl çıkabilirim diye sorduğumdaysa bana cevap vermiyor. karşımda sus pus duruyor. sonra yan tarafta bir hareketlenme seziyorum ve bakıyorum. gördüğüm şeyse dolabın üzerindeki oyuncaklardan birinin üzerime yürüdüğüydü. en çok da suratındaki sırıtış beni korkutuyor. yardım için küçük kıza dönüyorum. fakat onun da suratı öbür oyuncaklar gibi çirkinleşmiş ve o iğrenç sırıtış belirmiş. bir şeyler söylediyse de en son hatırlamıyorum çünkü iğrenç ağızını açarak beni yanındaki oyuncakla beraber parçalıyor. bazı kabuslarımda parçalandığımı kuş bakışı izlesemde de bu rüyada parçalandığımı göremiyorum. ama buna rağmen nedense aralarında beni en çok korkutan bu olmuştur.
bu rüyaların başlangıcı da ben ilkokul 4 deyken falan başladı sanırım tam emin değilim. bazen kesildi diyorum bazen hiç bitmicek diyorum. halbuki o kadar da çok korku filmi izlemezdim küçükken. bilemiyorum niye böyle paranoyakça şeyler gördüğümü. elbet geçicektir buda.
