işte o benim. öyle olduğumu da yavaş yavaş öğrenketeyim. neden mi? galatasaray uefa kupasını aldığı zaman hıçkıra hıçkıra ağladığım için. yurt dışında okurken fenerbahçe sevilla maçında bir sandalye ve bir masa kırdığım için. işte ben buyum. ama bana zaman gösterdi ki ben cidden salak bir insanım.
not: bu davranışlarımdan, bu tuttuğum ve tutmanın kimseye nasip olmayacağı takımdan guru duyuyorum.