şimdi bir halk düşünün. canını dişine takmış bir yandan birbirine düşürülme, bir yandan düşman devletler tarafından yönetilmeme çabasında. bitgin, çaresiz, sefil, aç... işte tüm bunlara rağmen makam aracını yenileyip, kendine yeni uçak aldıran, tabiri caiz ise mecliste ne kadar bakan varsa hepsinin amcası yeğeni halasının torunu ihaleleri kapışıyor, başka devletlere özenip eyalet kurmaya çalışan, şeriat yanlısı bir diktatör düşünün. ne kadar acı değil mi? ondan sonra gelde düşman olmasınlar bu adama. ama zorla sevdirmeye çalışıyorlar. hatta çocukların beynini her sabah akşam düzenli olarak yıkıyorlar. * bahsettiğim diktatör ise georgios karaiskakis'ten başkası değil.
