54 sene be baba. nasıl sığdırdın bu kadar iyliği 54 seneye. sen bu dünyadan göçeli tam bir yıl oldu. ben seni o bir yıl içinde tanıdım baba. gün geçmiyor ki biri gelmesin rahmetli bana şu zamanda şu iyliği yaptı demesin. bir yıl da çok şey değişti baba buralarda. zamanla her şeye alışıyorum, ve her geçen gün seni biraz daha iyi anlamaya başladım. ilk başlarda çok ağliyordum, tutamıyordum göz yaşlarımı. ama artık bende öğrendim içime atmayı aynı senin gibi. dimdik durmayı öğreniyorum zamanla.
sen gittin gideli annem paramparça, ablamlar paramparça ben paramparçayım. ama ağlamamalıyım baba, dik durmalıyım ben senin oğlunum. insanları tanımaya başladım senden sonra, hani derdin ya hep. toz pembe hayat yaşiyorsunuz diye. artık ne pembe kaldı ne de toz. gerçekleri daha iyi görüyorum. amcamların senden sonra bu kadar şerefsiz olacağini sen dahi tahmin edemezdin. yalnızız baba, annem ben ve ablamlar. derdin ya hep bize bizden başka kimsenin faydası yok diye. hakikaten öyleymiş baba. ben senden sonra her Allah ın günü babam haklıymış diyorum, çünkü haklıydın baba. emin ol babacım sen ne diyorsan onlari harfiyen yapmaya çalişiyorum. yüksek lisansı yarım birakmadim, biliyorum ki biraksaydim sen çok kizardin bana. bitirecem onu da baba. kendimi düzlüğe çikaracam.biliyorum ki sen olsaydin yanimda her şey biraz daha kolay olurdu. ama olsun ben yine de her şeye ragmen mücadeleye devam ediyorum pes etmiyorum. ve baba sana bir söz veriyorum, senin hep yapmak isteyip te yapamadigin şeyi yapacam baba. bir gün annemi de alip terkedecegim bu şehri. emin ol yapacam bunu söz veriyorum.
bi de son bir şey var, çok özledim baba seni çok....
