bu kulüp neler görmedi ki; metin oktay, gündüz kılıç, cüneyt kaptan, bülent korkmaz gibi bir savaşçıyı, muhammed altıntaş, uğur tütüneker, prekazi, tanju çolak ve daha niceleri, selahattin beyazıt gibi bir başkan, sonra okan buruk, hakan şükür, popescu, taffarel, hagi...
"galatasaray ı sevmeyen ölsün!" diyen bir ali tanrıyar başkanı, final hedefi koyanlara inat "finale çıkmışken kupayı alalım" diyen fatih terim i gördü, faruk süren gibi bir vizyon sahibi başkanı da, mehmet cansun gibi "ne avrupa kupası tek istediğim 3. yıldızı ilk alan kulüp başkanı olmak istiyorum" diyenini de, 14 yıl gibi yüz kızartıcı bir şampiyonluk arasını da gördü, yıllarca yetiştirdiği futbolcusunun sırtını dönerek avrupaya kaçışlarını da.
bu camia çok badireler gördü geçirdi, üstesinden er ya da geç geldi, hem de öyle bir geldi ki türk spor tarihinin en büyük başarılarını elde etti, tekrar tekrar sıralamak istemiyorum şimdi zaten bilmeyen yoktur. bunları da rakiplerimiz için bir kıskançlık yaratma vesilesi olması için değil, kulübümün geçmişinden gurur duyduğum için her zaman hatırlar ve hatırlatırım.
zor günler geçiriyoruz galatasaraylı, ama inan bana daha zorlarını da atlattık, atlatırken bir çok isimler geldi geçti kulübümüzden, hepsinin katkısı oldu bu başarıların kazanılmasında, zor günlerin atlatılmasında.
lakin gönlümüzü biz isimlere değil, armamıza, renklerimize, ismimize kaptırdık, o isimlerle sevdalar yaşasak dahi, bize her sevdadan geriye kalan sadece galatasaray oldu!
unutmayalım, unutturmayalım;
gerçekleri tarih yazar tarihi de galatasaray..
