bir fenerli olarak dışarıdan bakınca, senelerdir fenerde bunları görmeye alışmışken, aklı selim bir burjuva topluluğu bellediğim galatasaray'da böyle bir adamı, başarısızlığın nedeni ayan beyan ortadayken(defansın göbeğinde servet'in, takımın beyni olacak adamın mustafa sarp olması küçük bir örnek) dehlemenin türk futbolunda bişeylerin değiştiğine işaret olduğunu düşünüyorum: artık daha gür yarrak yiyceğiiiiz(erdoğan arıkan ağzı). galatasaray, kulüp kültürü olarak türk futbolunun tek avrupalı diyebileceğim örneğiyken başkanı ve yardımcısı sayesinde küme düşmeye oyanayan (bkz: küme düşmeye oynamak) sıradan bir anadolu kulübüne dönüşüyor. ve ben buna çok üzülüyorum. riykard seni çok özliyceğiiiiim.
