karşındaki insanı adam eder, manen belirli bir seviyeye gelmesini sağlarsın. en azından sen olmasan atlatamayacağından emin olduğun badireleri onunla beraber, ondan şiddetli şekilde atlatırsın, atlatmasını da sağlarsın... o gülünce ondan çok gülersin, o ağlarken ölüm gibi geçer zaman, ödün verirsin, kıymet verirsin, moral verirsin, destek verirsin ya hani sözlük. fakat bir gün bakarsın ki o insan aylar boyunca konuşmaz. işi çıkar seni erteler, uyuya kalmıştır seni erteler, üstüne düşmezsinbir süre sonra pek. aylar sonra "niçin böyle oldu?" diye konuşmaya kalkarsın ve aldığın cevap, "ortak tanıdığımız x kişisi bana y sözünü sarfetti ve sen müdahil olmadın." olur ya hani. ve dersin ki, hiç onda olmamışım. hiç yokmuşum meğer. ya da o yokmuş da ben kendi kendimi yemişim aylarca. sonra sözlük, değer vermeye korkar olursun. her insan sadece insandır senin için. doğmuştur ve ölecektir. dönüm noktanda nokta koymuşsundur çoktan sözlük, maske takmayı öğrenirsin. yüzüne değil de yüreğine hani.
