ne tekerüstü koltuk, ne en arka sıra, ne ağlayan çocuklar ne de çenesi düşük yan koltuk arkadaşı.. eğer kabus yaşamak istemiyorsanız ön sıradan bilet almayacaksınız arkadaşım. zira gözünüz sürekli şoförde olur. aman karşıdan araba mı geliyor, aman virajı alamadı mı diye değil. herkes öyle sanır ama ondan değil. eğer ön koltukta oturursanız şoförün korkuları bulaşır size. gecenin en koyu saatlerinde, zifiri karanlıkta şoför adeta yalnızdır, korkuyordur, karanlıkta ışığı aramaktadır ve onçün sürekli gaza basıyordur. kendinizi kaptırırsınız ve nerede kaldı bu ışık dersiniz yüreğiniz ağzınızda, şehrin ışıkları nerede? birdenbire dağların arasından çıkıverecek olan bir anadolu şehrinin uysal ve sessiz; mütevazı ışıklarına daha çok mu var? bu düşüncelerle gözlerninize uyku girmez. o nedenle şoför arkasına oturulmaz.
