oturursun yanyana... zaten buluşmanın en başında her şey gergin başlar. konuşurken sana laf arasında, "artık ben yokum, gittim ben" der. dünya başına yıkılır... canından, kalbinden, gölgenden bir parça kopar... ve o "ben gittim, artık yokum" der... alışırsın zamanla der, ne yazıktır ki, o bile onsuz olmayacağını anlayamamıştır...
