hiç bir şeyin "en" olanı yoktur hayatta. herşeyin bir alternatifi vardır yaşayan insan sayısınca. birini, birşeyi, bir yeri çok beğenmeniz, çok sevmeniz asla onun bu dünyanın en falanı filanı yapmaz. sadece senin en çok sevdiğindir, takdir edersin, beğenirsin, seversin ama diğerlerini yok edemezsin. çünkü sen okyanustaki bir damla olduğundan bihabersin. bu aynı koca okyanusu oluşturan her damlanın kendisini okyanus sanmasına benzer.
el netice, necip fazıl da iyi bir şairdir kendi çizgisinde, nazım hikmet de. birinin iyi olması diğerinin kötü olmasını da gerektirmez zaten.
itirazı olan?
