"ay ismet ben seni 3 sene daha bekleyemicem yaa" deyip siktir çekecek birisiyle birlikteyseniz, dünyanın en berbat şeyidir. sonunda kavuşacaksanız(anlaşabiliyorsanız, süre 10 sene de olsa yaparsınız, raad olun kenks) hiçbir şeyi iplemeyin, "sürmez olm"lara, "ayrılırsınız yea öyle ilişki mi olur"lara kulak asmayın. götümün dibindeki çiftleri görüyorum. bizden fazlaları yok, eksikleri var.
ulan 2010 senesinde, "ben sevgilimi 3 sene bekledim" diyebiliyorsun, şu özleme olayını en fena haliyle, tüm güzelliğiyle ve acısıyla yaşıyorsun. birkaç saat sonra sevgilimle buluşacak olsaydım, sürekli onu düşünüp "tanrıça olm bu, valla öyle!" demek yerine ne giyeceğimi, onu nereye götüreceğimi, hangi menüyü ısmarlayabileceğimi düşünürdüm.
ıyyy. çok iğrenç ha. hep uzakta kalmak en iyisi aslında. ondan sonra alacaksın sevgilini, norveç'te bir köye yerleşeceksin, oooh. işte bu be.
