hiçbir özlem bir ölüye duyulan özlem kadar acı olamaz. sevdiğin kişiden ayrılmışsındır özlersin onu ama bilirsin ki o bir yerlerde hayatta, yaşıyor. istediğin zaman bir şekilde ondan haber alabilirsin. ailenden ayrılmışsındır iş ya da okul için ama bilirsin ki ilk tatilde gideceğin yer yine onların yanıdır. peki ya sevdiğin birini ebediyen kaybetmenin verdiği özlemi ne geçirebilir. bilirsin ki artık o yok ve gelmeyecek, gelemeyecek. ondan tek bir haber dahi alamayacaksın artık. tekrar sarılmak, konuşmak isteyeceksin onunla ama bunu asla yapamayacaksın. rüyanda görebilmek için yalvarıcaksın her gece ve gördüğün rüyalardan uyanmayı hiç istemeyeceksin. özlem denilen şey sadece ebediyete uğurladığın kişilere karşı hissedilir gerçek anlamda. diğer hiçbir şey özlem değilmiş ben bunu anladım. *
