çocukken inandığım abuk subuk bir şey söyleyeceğim ama gülmek, dalga geçmek yok. tamam mı? söz verin. daha öncede bir entryde yazmıştım ama dalga geçmişlerdi. adı üstünde çocuğum oysaki.
küçükken yabancı film izlediğimde dublaj olayından bihaber ben yabancı oyuncuların sadece dudak kıpırdattığına, kamerenın görmediği alanlarda gizlenen türklerinde replikleri söylediğine inanırdım. ama çocuktum işte. şimdi sıkıyorsa inandırsınlar buna beni. yer miyim? yemem. eskidendi o. hey gidi...
