babadır o. ilk aşk. ve ilk kez aşkın yarım kalması daha sonraları için (bkz: terk edilmek). ölüm ne demek bilinmez aile içindeki ilk ölümde. dedenin kardeşi ölmüştür ve toparlanıp gitmek lazımdır.ama ilkokula yeni başlayan ben ölümü tam olarak tanımlayamamaktayımdır.derken baba anlatır başka yerde yaşar ölen insanlar diye. en başta pek koymaz zaten şehir dışındadır küçük dede. aradan 9ay geçer baba trafik kazası geçirmiştir. sen bi şekilde uzaklaştırılırsın evden. eve döndüğünde ev çok kalabalıktır ama o kadar insan tek bi söz söylemez.öyle bi sessizlik ki adını anmak istemediğin eğer o kelimeyi düşünürsen o an gelicektir başına sanki. sadece duvara bakarsın saatlerce.derken kapı çalar baba geldi sanmışsındır ve annenin kapıcıya babamın öldüğünü söylemesi.13 yıl oldu.8yaşındaydım ve hiçbişey hatırlamıyodum onunla ilgili. kafanda canlanan sadece fotoğraftaki halleridir. en başta tutarsın içinde ama o gittikçe büyür acısı atılmadığında irin gibi olur kemikleşir sonradan.ağlıyamazsın ama susarsın gene de acır için anlatamazsın kimseye. bugün 13. yıl ve hiçbişey değişmedi o gün de böyle yağmur vardı bişey anlatırcasına içinde düğümlenen bi şey evet zor ve sözcükler yetersiz iki kelime belki de bunların hepsinden iyi anlatan ölüm acısı ve özlem başka hiçbi şey bu kadar anlamlı değil
