- dakka bir gol bir misali basladi bu kez; "babamin gidecegini bilsem uyumazdim..."
osman ne diyeyim ben sana. daha güzel bir ifadesi var mi baba özleminin? keske benim babam da yanimda olsaydi simdi, ben de hic uyumazdim osman, o gitmesin diye uyumazdim ben de...
- "annem elleriyle gül surubu yapardi bana, onun icin gül surubu annemin kokusudur..."
- "berrin abla'm benim yari annemdi. ama bir gercek vardi; annem yanimda olmadigi zaman berrin de annesiz kaliyordu..."
diyaloglari kim yaziyor bilmiyorum ama sahane cümleler kuruyor. cok basit seyler düsününce, ama belki de onun icin bu kadar etkileyici.
- "o an anladim; yengem hic cocuk olmamis, annesinden büyük olarak dogmustu..."
hangimiz birakilmadik annemizin cok önemli bir isi oldugu zaman en yakin akrabaya ya da hemen yan komusuya?
benim asla unutmadigim bir ayrintidir mesela, evde agzima sürmedigim patlican yemegini, komsu önüme koyunca hic sesimi cikaramadan yedigim.
- bu bölüm mete'nin bölümüydü bence. her bölümde süper is cikariyor biliyorum ama bu bölüm daha bir süper oynamis gibi geldi bana. annesinin haberini aldigi o ilk sahne mesela. kapidan cikip aylin'i görmesi, bakislarinin degismesi, sonra müdür konusmaya baslayinca o bakislara korku yerlesmesi, aylin'in elini tutmasi.
"söylesene be!"
sonra kosmaya baslamalari, aylin'in ona yetismesi.
-nereye gidiyorsun?
-anneme.
-tek basina mi?
ama kemal amca ve okul müdürüne sinir oldugumu belirtmeliyim arada. bu cocuklar daha lisedeler, 15-16 yaslarindalar yani ve müdür bey kalkip da;
"annen bi kadini bicaklamis." gibi bir cümle kurabiliyor. pat diye, lafi dolandirma, cocuklar bu haberi aldiklarinda ne hissederler,vs yok. helal be. pedagoji böyle bir sey iste. ben yillardir bosuna okuyorum, ona yanarim.
- ahmet'in anarsist (!) oldugu neden sürekli gözümüze sokulur anlayabilmis degilim.
"ahmet denen anarsistle bas basa kalmaktan korkmuyorsun."
niye korksun pardon da? alip daga mi kaciracak kizi fakülteninin ortalik yerinde, beynine zararli fikirler mi sokacak ne yapacak yani de bu kizcagiz "anaaam, anarsistttt!!!" diye bagirip saklanacak delik arasin?
"anarsist'in teki. su tipe bak"
tipinde ne var peki? normal pantolon, gömlek iste. ha üstünde yesil parka var kesin anarsittir, simdi gelip keser hepimizi.
"zayiflamissin."
tabii canim süzülmüs, bir deri bir kemik kalmis garibim. 70'lerde böyle balik etli solcu lideri hatirlayan var mi? ben hepsini civan gibi delikanlilar olarak hatirliyorum da.
yine de hakkini yemeyelim tabii ki. berrin ile ilk karsilasma ve sarilma sahnesi süperdi. ahmet'in elini kolunu nereye koyacagini bilememesi, aile bireyleriyle tanismasi, sabahci kahvesi yorumlari falan.
"mektepten mi arkadasin?" :-)).
- anlamadigim bir nokta bunlar nasil buldular annelerini hemen? hangi karakola götürüldügünü ögrenmemislerdi ki.
- anlamadigim baska bir nokta da ali kaptan'in 3-4 kez "olaya kaza dedik, caroline de öyle aciklama yapacak." diye karakolda polislerin yaninda bas basa bagirmasi.
- cemile'm bakis, durus, her sey on numara, hepsi cuk oturuyor üstüne, yaratmak istedigin anne karakterine. ama yakisti mi o pisligi bicaklamak sana, yakisti mi sen gibisine?
- "bak bir varmis, bir yokmus eski günlerde
tatli bir kiz yasarmis bogaz icinde..."
bir ankara'li olarak, eski istanbul'u özlüyorum evet. ve arka plandaki fonu salyalar akitarak izliyorum desem yeridir.
- "isik acik kalsin, ben karanliktan korkarim..."
ben de korkuyorum osman karanliktan hala. ben de hala evdeki tüm isiklar kapali olunca uyuyamiyorum, bir yer acik olacak mutlaka sabaha kadar ya da ben uykuya dalincaya kadar.
bazilari cocukca buluyor bunu, sacma buluyor, gereksiz buluyor.
ama isin aslini ben biliyorum, sen de biliyorsun osman...
