efendim sene 2001, o sıralar ilköğretim 5. sınıf öğrencisiyiz, balıkesir edremit ilçesinde oturuyoruz, arkadaşlarla birgün bisiklet sürmeye çıktık, öyle muhabbet ede ede gidiyoruz, günden pokemonlar büyük ihtimalle, derken esmer kavruk bir kardeşimiz "len, gel bakem buraa" diye bağırdı, biz de romanların bu dayağa davet nitelikli konuşmalarını bilmediğimizden kuzu kuzu gittik tabi, "sen niye cins cins bakıyon len" dedi, bahane bulacak ya efendi, "ne bakması yeaaa" dedim, dememle ağzımın ortasına yumruğu yemem bir oldu, o kadar arkadaş saf saf izliyor, işin garibi ben de salak salak duruyorum, bir güzel dayağımı yedim, ağzım burnum kanaya kanaya eve gittim, ağladım. ha şahane olan taraf ne, atalar ne demiş, el yumruğu yemeyen kendininkini balyoz zannedermiş, ben benimkinin hiç bir işe yaramadığını öğrendikten kelli o mahalleye uğramadım efendim.
