bundan 10 yıl kadar önceydi yanlış hatırlamıyorsam. önceki gün birkaç misafir gelmişti eve ve şapkasını unutmuştu gelen misafirlerden biri. annem de onu koridordaki vestiyerin en üst rafına koymuştu bir şey olmasın diye. tabi ben bunu gözden kaçırır mıyım? benim şapkalarım gibi değildi bu şapka asildi ve havalıydı.* ertesi gün annem televizyon izlerken ben şapkayı alıp dışarı gidecektim ama hiç bir şey planladığım gibi olmadı. vestiyerin önüne gittim. kapaklarını açtım. en üst rafta olduğunu biliyordum ama çok yüksekte kaldığı işçin göremiyordum. vestiyerin raflarına tutunarak tırmanmaya başladım. en üst rafa gelip şapkayı gördüğümde vestiyer hareketlendi. üstüme devriliyordu... ben yere düştüm ve vestiyer hala üstüme doğru geliyordu sonra bir anda durdu. kapakları koridor dar olduğu için karşı duvara dayanmıştı ve etrafımı kafeslemişti. tabi benim bu olay sırasındaki bağırışlarım yüzünden annemin haberi olmuştu. vestiyer birden üstümden kalktı. sonra keşke annem vestiyeri kaldıramamış olsaydı dediğim çok oldu ama...*
