uzak sehırlerden gelen kuzenlerle her yaz anneannenin evınde toplanılır.turlu azgınlıklar ,yaramazlıklar yapılarak cocukluk yasanmaktadır. yine bir gece yarısı azgın kuzenler körebe oynamaya karar verırler ve ebe gorevı her zamankı gıbı en kucuk olan bana layık gorulmustur. buyuklerın ıcınde yer bulma cabam onların her yaptıgına hee dememle gerceklesecegınden durumu kabullenır görünür itiraz etmezdim ..
fakat azgın kuzenlerın oyle gozlerı donmustur ki, önce gozumu baglayıp sonra ısıkları kapatmak suretıyle ortamı zıfırı karanlık halıne getırıp odada benı dort dondurmek amacındadırlar ki yatagın uzerınde körebelik görevimi yerine getiren benim ,yataktan yere cakılısımla bu eglence son bulmustur. ustelık kolumun acısıyla basederken bırde babamın gecenın bu saatınde bu ne azgınlıgı dıye odaya gırmesı ve suratıma ılk tokadı cakmasıyla acım ıkı katına cıkmıs ılk utancımı yasamısımdır.
2 ci kol kırılması
aradan bır sene gecmıs koca bır yazı alcıyla gecırmıs fakat akıllanmamısımdır.
mahalledekı arkadaslarımı bıze cagırıp ,anneannemin balkonda kurusunlar dıye koydugu cevızlerı gozume kestırerek aaa hadi paten yapalım dıyerek ılk denememı yapmamla yıne yere cakılmıs solugu hastahanede almıs aynı kolu ıkıncı kez kırmısımdır.
3 cü kol kırılması
bu sıradan bırgunde okul merdıvenlerının buz tutmasıyla gerceklesmıs en masum oldugum kol kırma seklım olmustur.
