4 yaşınada babamın sırtında maçlara gitmeye başladım.. yaş ilerledi elimden geldiğince destek vermeye çalıştım armaya, yağmur demeden hastalık demeden münferit olarak gittim, boğaz parçaladım..
neredeler dedin.. eller niye taşın altına koyulmuyor dedin.. biz burada şunu yaptık, şurada bunu yaptık dedin.. iyi dedin..
ben sana açıklayayım;
izmir de başladım oluşuma girmeye.. çok hevesliydim, heyecanlıydım.. 700 km gidecektik arma uğruna..
hayaller kurdum.. şarkılar söyledim renktaş dediğim insanların yanına giderken..
sonuç? kendi tayfalarını çoktan kurmuş olan bu oluşumun içine girmek, dağların birbirlerine kavuşması gibiydi.. 700 km gittim, yalnız maç izledim.. samiyen kapısında biletimi verdiler, yolladılar..
sorun değildi.. ama bilmeliler, madem abiler, sike sike sahip çıkmak zorundalar! kendi tayfalarıyla beleş maç izleyip, bize gelince kapıda sokmak yok! bunu yapan kendilerine tayfa adı veren insanlar.. ilk defa bu oluşumdan o zamanlarda utandım!
seneler geçti.. üstüne sünger çektik..
sığ sığ devam edeyim;
uni oluşumunuda çok iyi bilirim.. fener galatasaray maçında, yine 10-15 kişilik tayfayla gelen uni oluşumu, biz 300 metre ileride fenerlilerle kavga ederken, uzaktan otobüse binmekle yetindiler.. iyi bilirim sayın kent yorgunu.. unutmadık bunları!
halen bu olşumun içindeyim ama 2-3 kişi dışında kimseye eyvallah etmem.. tribünü bırakmadık, münferit olarak direniyoruz, herkes gibi güzel günler görmek uğruna..
sırf 2000-2002 yıllarında ki tribüne geri döneriz umuduyla..
ince ince devam edeyim;
kapıda bilete 300 lira çeken adamda galatasaraylıydı, bende galatasaraylıydım.. camiaya hizmet? bu mudur? kaç kere samiyen yolunda dönmüşümdür, kaç kere 'orospu çocukları' diyerek apartman duvarlarına yumruk atmışımdır. inanılmaz bir öfkeydi.. çözecek gücüm olmasına rağmen, dönmedim o yavşak simsarın yanına, görmek istemedim o boynunda sarı kırmızı atkıyla önümde durmasını!
siz emekçilerin kol kanatları neredeydi? biz elimizi taşın altına koyduk, ezmeye çalıştılar o eli..
bir omuz yüzünden kapalıda renktaşını döven tayfa neredeydi? kemik diye adlandırılan sizlersiniz. neden geçilmedi bu olayların önünde? bir yandan ruh isteyen taraftar, diğer karaborsacılara ruhunu teslim eden taraftar. abi dediğimiz insanlar karaborsacılık yapıyormuş, sonradan öğrendik..
evet dediğin gibi, büyük kaos tribün..
- pankart? (dedik)
+ haber veririz (dediler, haber vermediler)
- amatör branş maçı var (dedik)
+ haber veririz (dediler, kendi tayfalarıyla maça gittiler)
- okul olarak konuşlsun, organizasyon ayarlansın (dedik)
+ biz ayarlamaya çalışcaz (dediler, kendileri gittiler.. biz gururumuzla ayrı takıldık)
- deplase oluyoruz (dedik)
+ araba kiralarız (dediler, kiraladılar gittiler)
ama hiç bir zaman ne gururumuzu ezdirmedik.. marşlar söyleyerek gideceğimiz yere, sanat ve siyaset konuşarak yol aldık. bölümlerimiz gereği severiz o konuları.. bir nevi ders çalışıyorduk maçlara giderken. olmasalar da olurmuş meğersem..
zamanla anladık, istanbul dışında olan uni lerin yalan olduğunu..
oluşumların kendi tayfalarına biz, biz deikçe onlar siz diyerek karşılık verdiler..
'gelen biletleri sattım' diyen üni temsilcilerini hayretlerle izledim. kendi üniversite oluşumundan olan kardeşlerimizden bazıları 'biz bagajda maça geliyoruz, adam bedava biletleri parayla satıyor' dedi.. diyecek sözüm yoktu, sustum..
çocuk değiliz, babamın sırtından ineli çok oldu. az çok farkına vardık olanların.. eski dostlarımdan bazılarıyla görmüştük bunları, çok yazık etmiştik..
nihayetinde tozlu raflara kaldırdık..
bunu yanında oluşum içinde çok iyi arkadaşlıklar gördük. hep böyle sorunlu, çileli değildi. kral günlerimiz oldu, evimize ziyarete gelenler oldu, her an arayıp soran dostlar oldu.. burdan selam ederim o tribün emekçilerine..
ama bu işin böyle gitmesi içimi acıtmıyor değil..
bakalım seneye bizim üniversite elemanları olarak ne gibi şeyler göreceğiz.. inşallah aslantepe bu duruma son verir. veremezse bile en aza indirger. temennimiz bu..
sonuç olarak;
kusurabkamayın, siz ayrı galatasaraylısınız, biz ayrıyız.. amaç aynı, ortamlar farklı..
büyüğümüzsünüz size saygı duyarız, sizden bize sevgi beklemeyiz.. çünkü zamanında çok yalnız bıraktınız bizi o 'nevizade gecelerinde'..
ek: entry, karanlıkta kalan bazı odaların biraz olsun aydınlatılması için yazılmış bir yazıdır.. şahısa yönelik değildir. direk cümleler dahi olsa, kesinlikle 'kent yorgunu'nu hedef almamaktadır..
mesaj açık ve ortadadır. aynı uğurda bu çileyi çekmiş büyüklerimize saygıda kusur olmaz.
