cehaletin üstün geldiği türkiye'dir...
hadi kabul edelim 1071 yılında malazgirt muharebesinden beri avrupalılar türk'leri asla sevmedi. her fırsatta ve her milenyumda türk'lerin "barbar" olduklarını söylemişlerdir. avrupalılar türk'leri hiçbir zaman kendilerinden görmedi. zaten bizi sevmiyorlardı ve gizli bir düşmanlık besliyorlardı. osmanlı devleti yıkılmaya başlayınca hepten çirkin yüzlerini göstermeye başladılar... ama planlarında olmayan bir şey vardı. atatürk. muharebede gösterdiği başarıları görünce en nihayetinde onlar da geri çekilmek zorunda kaldı ama muharebede kazandığımız zaferi masadaki anlaşmalarla verdik. bu türkiye'nin bir kayıbıdır. evet. ama geçmişteki kayıplarımız gelecektekilerin yanında bir hiç! türkiye'nin kayıpları olabilir... ama biz artık türkiye'yi kaybetmeye başladık.
atatürk vatanımızı bize emanet etti.
--spoiler--
biz türk milletinin evlatları olarak üzerimize düşen her şeyi yaptık mı?
yoksa sadece sözde bir vatanseverliğin arkasına sığınıp yattık mı?
ittihatçı kuşağın mücadelesini düşünün, atamızı ve arkadaşlarını düşünün.
öğrenme ve birşeyler yapma aşkı, ölümüne mücadele, sürgünler, hapisler, cephelerde can sirerane savaşlar ve vatan mudafası, yokluklar, hastalıklar,uykusuz geceler, düşmanlar, yalnızlıklar, acılar ve acılar.
--spoiler--
hangimiz katlanırız ki günümüz koşullarında bunlara?
atatürk: "beni aşın" demiştir. aşabildik mi?
avrupalılar israil'in her türlü vahşetine göz yummaya başladı. gerçekten
"az zamanımız kaldı" düşündüğümüzden de az. ermeniler 2015 yılına tüm dünyaya "sözde" soykırımı tanıtmak için var gücüyle çalışıyor. israil "büyük orta doğu projesini" gerçekleştirmeye çalışıyor. amerika ve batı devletleri türkiye'deki azınlıkları kışkırtmak için uğraşıyor... biz ne yapıyoruz? atatürk'ü bırak aşmayı. o vefat ettikten sonra bir adım bile ilerleyemedik.
israil sonunda bize de dayanacak. ve o zaman avrupalılar sizce bizden yana mı olacak? bunca zaman o vahşetlere göz yuman "medeni" avrupalılar. hani onlar insanlık haklarının savunucularıydı...
