adının önüne hak etmediği hâlde sıfat alan tek kent olduğu söylenir. şöyle ki;
mâlûm, koçhisar tuz gölü dibindedir ve tuz işletmeleri buradadır. ahâlî bu işletmelerdeki tuzu babalarının malı sandıklarından bol bol ve bilâbedel*alıyorlar. durum o kadar artıyor ki sonunda atatürk'ün bile kulağına gidiyor. Atatürk, koçhisar'a gidiyor.
"Koçhisarlılar'ın tuz çaldıklarını söylediler. olmaz öyle şey dedim. koçhisarlılar şerefli insanlardır." falan derken şereflikoçhisar koyuyor adını.