beklemek mi daha kötü yoksa beklediğinin farkında olmak mı pek bilinmez, bilmek yeğlenmez ya da...
Bana, benim seni beklediğim gibi gelmezsen, hiçbirşeye yaramaz - nasıl, sen, kendim olarak gelinmeyi beklediğim bana, kendin olarak gelmezsen- diye seslenmek zorunda kaldım, sana, yeniden, bir gece, geç-
demiş Oruç Aruoba. ama bazı durumlarda beklemek bu kadar komplike de olmaz hani en sevdiğin ilk kelimeyi alıp bağrına basmak gibi olur, o zaman da Özdemir Asaf da der ki;