özünde özgürlükten rahatsiz olmaktir.
dimağı bu yönde şahsı zavalli kişiler kendi görüşleri dışında kalan kimselere sert cephe alirlar, kendilerini memleketin bekçileri sahipleri gibi görür, dün savaştiğimiz batı dünyasina, bugün hayranlıkla ışıl ışıl bakıp kendi ülkesinin insanini ikinci plana atar. (başörtülü, kürt, alevi vsvs) laf başı geldiğinde ise özgürlükten yana hiç bir şekilde devlet baskısı görmemiş bu kesim herkesten çok özgürlükçü demokrat olur. buna rağmen benim anadolu insanim bu mozaik karşıtı, tektipçi, dikta laik yobazlara saygı duyar kan ter içinde müsküliyetini, çektiklerini anlatmaya çalişir fakat nafiledir.
