hani hep derler ya, "nerede o eski bayramlar". hepimize klişe de gelse evet, henüz 20 yaşımda olmama rağmen benim bile rahatlıkla kullandığım klişedir bu.
çocukluğumu çok rahat hatırlıyorum. bayram sabahlarından önceki gece uyuyamazdım heyecandan. sabahları güne mükemmel uyanırdım. kışın olurdu bayramlarımız. o nedenle de bayramlık alışverişlerimiz hep pahalıya patlardı.
sabah güzelce giyinir ve doğruca bize 5 dk mesafedeki halamların yolunu tutardık. nenemler, ev sahibi olan halamlar ve çorumdan, antalyadan gelen halamlar, yani baba tarafı hep beraber bayramlaşırdık. şekerler o kadar güzeldi ki, o kadar güzel tat verirdi ki..
sonra ananemlere geçerdik. orda da teyzemler olurdu. yani anne tarafı da ordaydı.. çavuş dedem daha bir farklıydı. hepsini severdim. sonlara doğru sıkılsam da o zevki, çikolataları ve günün sonunda topladığım harçlıkları saymanın verdiği zevki hiç unutmam.
dün ve bugüne gelecek olursak..
bayramlar yaz mevsiminde. ben 20 yaşını dolduruyorum. bayram alışverişi yok. ramazanda tutlmuş tek bir oruç bile yok. eski evimizde antalyadaki halamlar var. onlarla bayramlaştık. nenem köyde. çorumdakiler gelemedi.
ananemler mi?
onlara gitmedim bile.
ne el öpmenin tadı çıktı, ne yediğim 2-3 şekerin tadı.
ne halamları bir arada görebildim, ne nenemleri, ne de dedemi...
