öncelikle şunu belirtiyim doğa üstü olaylardan-yada adı her neyse- etkilenen arkadaşlar okumasın.
bundan 12 yıl önce başıma geldi bu olay. sivas'ın bir ilçesindeydim. her çocuk gibi bende sokaklarda arkadaşlarla oyun oynar, 10 yaşında yapılabilecek fırlamalıkları yapardım.
sıcak bir yaz günü "cin fikirli" arkadaşın aklına bir fikir geldi. yemen 1 sokak arkamızda ki yatır ın oraya gidecek, çubuklarla toprağı kazacaktık.(altın vardı sözde orda)
neyse gittik mezarın yanına. kim başlayacak derken 2 tanesi demir çubukları sokup başladılar eşelemeye. fakat benim için çok daraldı. engellemeye çalıştım bunu yapanları. biraz itişip kaktıktan sonra birisi kafama çubukla vurdu. hafiften kanamaya başladı. kanı görünce korkup kaçtılar.
neyse bende ağladım, bildiğim dua yı okuyup affetmesini istedim bizi. çok üzülmüştüm rahatsız ettik diye.
derken akşam oldu. yattım yatağa fakat uyuyamıyorum. hala aklımda. üzülüyorum rahatsız ettik diye. sonra yarı uyur-uyanık vaziyetteyken serin bir rüzgar hissettim. hani nur yüzlü derler ya. aynen öyle.gördüğüm en güzel yüz belki. üzülmemi söyledi bana. rahatsız olmadığını söyledi. yalnız büyüyünce namazları aksatmamı söyledi. güzel kokulu bir tesbih verip gitti.
belki de en güzel uykumu uyudum o gün. diyebilirsin ki hayal gördün bilinç altındaydı. ama tesbihi nasıl açıklayacaksın. ve hala çok güzel kokuyor.