tuz ruhuna benzemez canlar, bu ankaragücü ruhu. imalat-ı harbiye'den bu yana gururla, onurla saklanmış, her ankaragücü taraftarının sahip olduğu ruhtur. peki nedir ankaragücü ruhu, nedir diğerlerinden farkı?
ankaragücü ruhu: tuttuğun takımın o şerefli geçmişini bilmek ve hal ve hareketlerine ona göre dikkat etmek, taraftarsan en iyi şekilde destek olmak, futbolcuysan en iyi şekilde oynamak, yöneticiysen en dürüst, şeffaf ve ankaragücü'nün çıkarları doğrultusunda hareket etmeyi gerektirir. hoş gerçi yöneticilerde pek rastlanmıyor bu ruha.
ankaragücü ruhu vatanını milletini sevmeyi gerektirir.
vatanın, milletin için gözün kapalı ölüme koşmayı gerektirir.
işçi olmayı, emekçi olmayı, yaptığın işi en iyi yapmayı, severek yapmayı gerektirir.
sadece futbol maçlarında değil, hayatın her alanında taraftar olmayı, doğru bildiğinin peşinden koşmayı, yanlış gördüğünü söylemeyi, kınamayı, elindeyse engellemeyi gerektirir.
paranın satın alamayacağı şeylerden biridir ankaragücü ruhu.
gururluyuz güçlüyüz ankaragüçlüyüz sloganının hakkını verebilmeyi gerektirir.
iyi gününde kötü gününde hep beraber olmayı gerektirir.
atatürk'ün cumhuriyeti emanet ettiği gençlerden olmayı gerektirir.
takım yendiği zaman, kupa aldığı zamam iyi yenildiğinde allah belanı versin dememeyi gerektirir.
sadece takım kazandığı zaman değil, her zaman yanında olmayı gerektirir.
horoz kendi çöplüğünde öter lafını benimsemeyip, deplasman deplasman takım nereye oraya gitmeyi gerektirir.
abdülkerim bayraktar'ın aziz hatırasına sahip çıkmayı gerektirir.
ne olursa olsun bursaspor'un kardeşliğinden kuşku duymamayı gerektirir.
kulübü yönetenler hıyanet içinde de olsalar, kulübünü bırakmamayı gerektirir.
o kulübün gerçek sahibinin taraftar olduğunu bilmeyi gerektirir.
adam olmayı gerektirir...
