ilk aşkım..
hatırlıyor musun hayatımda aşık oldugum ilk erkek beni terk etti, şimdi ikincisi de aldattı, söyle ben artık nasıl güveneyim diye sormustum sana..
aglamıstın sen de..
yalan olmadıgını bildigin icin aglamıstın. sucunu kabul ettiginden..
yıllarca görmedin yüzümü, ben de seninkini tabi..
şimdi yeni yeni tanıyorum ya seni.. bana gösterdigin özveriye katlanamıyor ya sevgili karın.. haklı oldugu yanlar da olabilir aslında ama ne bileyim.. cok mu sence bu bize?
peki cok mu zor azıcık merak etmek? ilgilenmeyi istemek yetmiyor sadece, cok mu zor ugrasmak?
hep kendi ayaklarımın üstünde duracagımı bildiginden mi basımın caresine bakmamı beklemen her zaman?
ben basımın caresine bakarım da, ya bir gün koparsak?
seviyorum seni be baba..
senin gibi biriyle evlenmek istiyorum hatta..
ama lütfen o karısından cok cocuklarına aşık olsun tamam mı?
