konuya aşırı teorik bakılırsa belki kısmi bir doğruluk payı çıkarılabilecek, ama türkiye'nin mevcut şartlarını düşününce konuya insafsız yaklaşan bir önerme. sonuçta kızların tamamen cahil kalarak yaşamını sürdürmesi, hiç öğrenim görememesi tercihe şayan bir şey değildir. "kardelen ayşe" hikayelerini duyunca insan yine de "en azından kız kendisini kurtarmış" hissi duyabiliyor. bu hikayenin "asimile olmamış kız" boyutu da, şu andaki ekonomik ve kültürel şartlarda, çok mutlu sonla biten bir boyut değil neticede.
