diablo oynarken, koca haritada doğrayacak yaratık bulamayıp, üstüne kaybolup çıkışı bulamadan town center ile level arasında gidip gidip gelmektir yalnızlık.
köylüleri bile bulamadığım zaman oturup ağladığımı bilirim. çok fena bir duygudur. yalnız kalmıyım diye karakterime ölme diye yalvarmışımdır defalarca. o derece acınası bir durumdu benimki, gözünden yaş akar ya.
