lise 2. sınıftayız. din kültürü ve ahlak bilgisi hocası cenaze namazını tarif ediyor. tahtanın önüne bir sıra konuldu,üzerine de bir arkadaş cenaze olarak yatırıldı;
- necati gel oğlum sen hoca olacaksın
- hocam, hoca sizsiniz. siz buyrun, benim boy uzun ya ben minare olayım
- evladım gel buraya, geç öne. tarif ettiğim gibi kıldır bakalım namazı
bu sırada sınıfcak cemaat oluşturulmuştur bile. necati önde biz arkada arkadaşın namazını kılacağız. fakat mevta sürekli gülmektedir.
- olum gülmesene hoca bize bakıyor. sen ölüsün ya gülme bir daha
- napayım abi tutamıyorum kendimi
- noluyor necati?
- hocam mevtayla konuşuyordum
- bırak evladım konuşmayı kıldır şu namazı
- hocam mevta gülüyor,konsantre olamıyorum.
hoca mevta olan arkadaşın başına gelir ve kulaklara yapışır
- bak evladım, bir daha gülersen seni mezara gömer, hortumuda ayak ucuna monte ederim.
