millet olarak çok çabuk unutuyoruz bazı şeyleri. belki de bu acı olayları çabuk unutmak meselesi bulamadığımız mutluluğu sonsuz derecede arzulamamızdan kaynaklanıyor olabilir ama yine de israil devleti'nin yaptıklarını unutmak olacak iş değil.
bu devlet yıllardır filistin halkına zulüm ediyor ama biz sadece büyük bir saldırı yapıp gündeme geldiklerinde hatırlıyoruz bu zulmü.
büyükelçi krizi patlak verdiğinde halk olarak sadece küfretmekle yetindik, devlet olarak da sadece "kınıyoruz!" dedik.
son yardım konvoyu saldırısında;
bir kısmımız "sen öyle hiç kimseye haber vermeden gidersen olacağı buydu" dedi.
bir kısmımız,
"bir gün öldürmediğim her yahudi için bana küfredeceksiniz" ya da
"-savaşta 5 milyon yahudi ve bir de bisiklet tamircisi öldüreceğiz.
-bisiklet tamircisi mi?
-ben demiştim zaten yahudiler kimsenin umrunda değil diye."
gibi sikindirik hitler sözleri ya da fıkralarıyla ucuz facebook milliyetçiliği yaptı.
bir kısmımız da, -ki bu dışişleri bakanlığımız olur- sadece kınadı.
"sen kimseye haber vermeden gidersen olacağı buydu" diyen insanlar israil'in uyguladığı devlet terörünü meşrulaştırmıştır, farkında olsunlar, olmasınlar.
hitler'in yahudilerle ilgili sözlerini birbirlerine gönderenler, hala devlet ve halk arasındaki farkı anlamamışlardır ve dünyanın bir çok yerindeki yahudilerin de saldırıyı protesto ettiklerinden haberdar değillerdir.
"kınıyoruz!" diyenler hugo chavez ve -her ne kadar sevmesem de- mahmud ahmedinejad kadar olamamamışlardır. üstelik bu son saldırı bizi, diğer iki liderin ülkelerinden çok çok daha fazla ilgilendirmesine rağmen.
ve şimdi soruyorum: "bu üç kesim şu anda neredeler?"
olaylara biraz da kendi açınızdan değil de "insanlık" açısından bakabilseniz keşke.
gerçekten çok çabuk gaza geliyor ve çok çabuk unutuyoruz.
ek olarak: yardım konvoyu saldırısını atv ana haber, "israil'den büyük çılgınlık" diye duyurmuştu. gerçekten de çok büyük bir tepki. *
