ne yazılır bilmiyorum ardından ama cennette bizi bekle kardeşim. şakaysa çok kızacaktık ama sen yaptın son şakanı bizlere. olsun, senin canın sağolsun.
ürkekti, ürperirdi üzüntüsü sürekli
dal gibiydi, dalgındı, derindeydi, düşteydi
inceydi bir imgeydi izlenimdi, simgeydi
ak kuğuydu ve keder buğuydu gözlerinde
yeşil yağmurlar yağar, yine kalırdı orda,
yazısıydı, yazgıydı, mevsim de yazdı...sonra,
suskun bir kara tümsek özdeşleşti onunla.