karaktersizliktir, şerefsizliktir.
krizin en derin olduğu geçen yılın ilk ayları. iş arıyorum. yok. yok. yok. herkes tanıdık veya tecrübe istiyor. derken bir tanıdık bulunuyor. cv alınıp gidiliyor. tamam deniyor adam büyük adam(!) cv masada. olacak. nasıl seviniyorum. sonunda diyorum. torpille bile olsa, sonunda. ama aylar geçiyor kaç iş görüşmesi, bir sınav kaçırıyorum bu vaat yüzünden. niye güvendiysem? sonra haber geliyor olmadı deniyor.* işte o anda anlıyorum ki çoktaan ortada kalmışım. boşuna umut etmişim. işte budur önce umut verip, sonra ortada bırakmak. hem de acımadan, önemsemeden, haber vermeye bile gerek duymadan, insanın hayatını gaspederek. bir kez daha çatırdıyor güvenim insanlara karşı. bu sefer ağır hasarlı. ve düzelmesi zor üstüne gelen artçı sarsıntılarla birlikte. sizi allah'a havale ediyorum. başka çaresi yok. siz yetkili, ben yetkisiz.*güçlüsünüz ama adam değilsiniz.
