Sıradan bir gecenin alacasında sıradanlığıyla yaşamak varken hayatı, bu bambaşkalığı anlayamıyordu. Zamanın terkisinde bilerek ya da bilmeyerek dörtnala koşarken sonsuzluğa, yanılgılar girdabında bu uzun molanın manası neydi? ucsuz bucaksız meralar tüm güzelliğiyle beklerken onu. Mutluluklar "gel, beni al" diye yalvarırken gecede, ısrarın nedir ey geçmiş! Ah! yapay ışıklar semiriyor güzel duyguları. Bu duygu ne? Bütün duyguların dikleşip, isyan çıkarması; ya da koşuverecekmiş gibi olduğunda dizlerindeki dermansızlığın buna gülmesi...
