koyu bir galatasaray taraftarı olarak, fenerbahçe'yi desteklediğim ilk ve tek maçtır. ve ne yazık ki götüme girdi.
objektif bir tanım yapalım... muslimovic'in golüyle 1-1 olan ve fenerbahçe'nin tur ümitlerini suya düşüren maç.
ilk maçta paok'u destekledim. yunanları severim, "ööeee yunan bunlar orspu çocukları!" diyecek kadar dangalak değilim. eh, fenerbahçe'yi de hiç sevmem. haliyle her zaman yaptığım gibi rakibi destekledim. fakat istanbul'da çıkardıkları olayları, yarrak kürek hareketlerini görünce "fenerliler de ibne ama ne de olsa benim arkadaşım, benim anam, benim babam ulan bu!" dedim. sonuçta fenerbahçe, di mi? can ciğer kuzu sarması olduğun adamın desteklediği takım. her ne kadar fantastik taraftarı olsa da türk takımı. aralarında yine iyisi de var tabi ki.
dedim "fener kazansın da şu piçler göt olsun". ama ne yazık ki, kendilerini desteklediğim ilk ve tek maçta, 102 dakika dayanabildiler. yine de tebrik ederim kendilerini. hiç değilse 40-45 dakika kadar "göt" pozisyonda bıraktılar paok'u. aslında derdim paok'la da değil, tribünlerdeki piçlerle.
