çık lan karşıma!
ben 3-4 yaşımda falanım. babam şark hizmetini verirken baya uzak kalmışız. o zaman görüşmesi de zor, pahalı. uzun zaman olmuş görmemişim. tabi özlüyosun. en nihayetinde baba. yüzünü bile hayal meyal hatırlıyosun. bugün hala anlatır babam. telefon klübesinin ahizesine bakmışım ben. karanlık falan oralar, babamı telefonun içinde sanıp "çık lan ordan, çıksana lan!" demişim. şu an dünyada arkamda olduğunu bildiğim tek insan. ona o kadar çok şey borçluyum ki...
babam!
