ömrünün bir bölümünü cemaat evinde geçirmiş olan yazardır. olayı da anlatsın amınakoyim meraklı melahatlar rahat edemeyecek belli ki:
üniversiteye hazırlandığı süre zarfında "sınava hazırlamak" anlamındaki başarısı dolayısı ile çemberlitaş fem dershanesine(erkek şubesidir, 600 erkeğin arasına 4 tane kız öğrenci alırlar. ki onlar da ücretsiz olarak alınan öğrencilerdir. bu nasıl bir sapıklıksa amınakoyim... 600 kişi de o kızlarla dönerli olarak takılır falan. neyse işte.) o dönem için minik bir servet ödeyerek kayıt yaptırmıştır.
takip eden süre zarfında arada sohbetlere falan da katılmıştır. bu deneyimlerin sonucunda da cemaat ile evlilik yürütemeyeceğine kanaat getirmiştir. zira öteden beri lanet bir şekilde baskı ve otoriteyi(bir tanesi hariç) katiyen kabul etmeyen bir yapısı vardır yavşağın... derken sene sonunda konya/selçuk üniversitesi'ne gideceği kesinleşmiş ve gene rehberlik hocası tarafından "illa bir dene. en fazla 2 ay... beğenmezsen gene bildiğini yap..." aklı almıştır. denemiştir, yaklaşık 1 ay kadar ancak tahammül edebilmiştir ve sonrasında da "hadi bana eyvallah" dediğinde ne yattığı çekyatın hakkı kalmıştır ortaya dökülmeyen, ne yemek yediği bakracın hakkı. karşılığında da "burada yaptığım onca şeyin hakkı" dediğinde karşısındakiler yazıktır ki tek kelime edememiştir. sonraki dönemde kendi evini kurmanın sıkıntısını yaşamış mıdır? evet... ama en azından kan uyuşmazlığı yaşayacağını bildiği bir yerde sırf "ekonomik olsun", "burs bağlansın" diye durmak istememiştir. evet, zaman zaman okulun yanısıra farklı işlerde çalışmak durumunda da kalmıştır ama en azından kendisine karşı dürüst davranmış, insanlara karşı da aynı hassasiyeti göstermiştir.
evet, açıkçası kimseyi ilgilendirecek bir durum da olmasa gerek bu ama işte bilinip de söylenmeyen birşeyler söyleyince insan öyle çöplük karıştıran itler misali kurcalanıyor birşeyler. olur öyle velhasılı...
