hiç unutamadığım bir tanesi vardır. yanılmıyorsam limon'daydı. * şöyle:
ateizm ve yararları diye bir konferans. konuşmacı tam olaya hakim biri; top sakal, bilmemne...
ikinci karede, konferans bitmiş, seninki arka odaya geçmiş, ellerini açmış, dua ediyor:
- allah'ım sen affet, ekmek parası işte!
