birini kaybetmenin acısını bilmeyen yazarın anlamsız sorusu.
evet atatürk geceleri kalkıp kitap okumuyor sevgili düz mantıktan adam. insalar birini kaybettiğinde aslında ona söylenecek ne kadar çok şeyi olduğunu anlar. anlatılmak istenen,paylaşılmak istenen,itiraf edilmek istenen... bundan yaklaşık bir buçuk yıl önce babamı kaybettim... onu kaybettikten kısa bir süre sonra aslında onunla paylaşmak istediğim ne kadar çok şeyin olduğunu da fark ettim ne acıdır ki... babam geceleri kalkıp okuyamıyor ama ben ona yazılar yazıyorum bazen, bazen resmiyle dertleşiyorum evet beni duyamıyor biliyorum ama içimi döküyorum ona işte... ondan akıl istediğim bile oluyor yeri geldiğinde.acaba babam olsa ne yapardı diyorum.
işte o defter de tıpkı benim babama yazdığım yazılar gibi,türk milletinin manevi babasına yazılmış yazılarla dolu. ona derdini anlatanlar,ona söz verenler,akıl isteyenler... türk milleti atasını kaybetmenin acısını hala yaşıyor ve yaşayacak. o defter onu özleyenlerin hasret dolu satırlarıyla dolacak... evet mustafa kemal paşa kalkıp okumacayak! belki bir süre sonra o defterler yanacak,kaybolacak,yitirilecek. ama o deftere yürekten yazı yazanlar bir an için olsa bile mustafa kemal'le bir sohbet etmiş hissini,tadını,onurunu yaşamış olacaklar... bir an için olsa bile atatürk'ü yüreklerinde hissedecekler...
yüreğin zerre kadar vatan millet sevgi olmayan,türklerin ve türkiye'nin başklaşmasını isteyen insanlar bu dünyada var olduğu sürece o defter orada olacak!
gücü yeten varsa gelsin alsın...
mustafa kemal paşa'nın öğüdünü biz unutmadık;
muhtaç olduğumuz kudret damarlarımızdaki asil kanda mevcuttur!
ve sen atatürk'ü sevmeyen yazar... evet sen... bu not da sana... sevmek zorunda değilsin... sen onu sevmediğin için bizdeki sevgisinden birşey eksilmez yada bizim inancımızdan... sadece saygı duy... mustafa kemal'e saygın yoksa onun bir emriyle ** canını veren atalarını düşün ve onlara saygı duy!
