en içten ohanın dendiği andır. hele ki alt komşunun sivilceli, en azgın dönemlerini yaşayan ergen bir oğlu varsa.
günlerden bir gün balkona çıkan ivana orayı burayı seyrederken aşağıya bir bakar ve o da ne? liseli abazanımızın camının önündeki iplerde parıl parıl bir sütyen. tanıdık da hani? gözler kısılır, pür dikkat sütyene bakılır. malesef ki...*
ulan adamın hayal dünyasına baş rol oyuncusu olduk olaya bak diye hayıflanırken cam açılma efekti duyulur, baş içeri çekilir.
10-15 dakika ardından kapı zili çalar. *
ergen: ivanaaaa, merhaba. nasılsın? galiba bu senin ehi ehi. *
ivana: iyidir iyi de haha onurcuğum benim olsa sende ne işi olacak kimin o bakayım
ergen: * ha nasıl ya senin değil mi? benim camın önüne düşmüş senin sandım.
ivana: hahaha elif hanımın * heralde
ergen: * hı şey öyle mi o zaman sana vereyim kendisine verirsin ivana bir de yani çamaşırlarına sahip olsun allah allah *
ivana: tamam tamam, sen git bir elini yüzünü yıka hahah *
