Her yıl milyonlarca öğrenci sınavlara girmek için kendini heba ediyor. Öğrencilerin en verimli çağları daha çocukluktan itibaren yarış atı gibi yetiştirilmeleri nedeniyle bir hiç uğruna boşa gidiyor. Üniversitelere suç atmamak gerek. En başta ana okullarını, sonra da ilköğretim okullarını sorgulamalıyız.Çocuğun hangi yönde yetenekli olduğunu, zeka seviyesinin hangi mesleğe uygun olduğunu seçmek, çocuğa ona göre bir gelecek çizmek başta ilköğretim öğretmenlerinin görevleri. Ama biz de nasıl bu sistem ? daha birinci sınıftaki çocuğa sırf öğretmenin kendi egosunu tatmin etmek için, benim sınıfım daha önce okumaya geçti diyebilmek için apar topar okumaya geçiriliyorlar. Araştırmaya yöneltmek için her gün saatler alacak ödevler veriyorlar ki bunların çoğunu da veliler yapıyor, yavrum düşük not alıp okuldan soğumasın, şevki kırılmasın diye. Ortaokula geçer dersaneye başlar,liseye geçer dersaneye başlar. En güzel yılları matematik netlerini hesaplamakla geçer. Doktor olacak adama da, tarih okuyacak adama da biyoloji sorup durdular üniversite sınavlarında. Dersin mantığını anlamadan, hocam bunlar bizim ne işimize yaracak gerçek hayatta diye sora sora üniversiteye gönderdiler öğrencileri. Şimdi bu öğrenci neyi araştırsın, hocalarından ne beklesin ? Tamam biliyorum üniversitenin dünya sıralamasında ilk 500e girmesi, yapılan araştırmalara,tezlere, alınan patentlere bağlı. Ama orda öğrenciler de bunları yapabilecek kapasitede yetiştiriliyor. Öğrenci yılladır ilgisinin farkında, neye yoğunlaşması gerektiğini biliyor. Ortalamam yüksek olsun, yok bu soru tarzını ezeberleyim çıkarsa kaçırmam mantığıyla gelmemiş. Malesef bizim ülkemizde en önemli eğitim kurumu hala üniversite olarak görülüyor. Sırf güzel bir üniversite de olmak için alakasız bölümler tercih ediliyor. Bizim üniversiteler ilk 100 de olsa ne olcak ki ? Onu kaldırabilecek öğrenci profili yüzde kaçı oluşturuyor türkiye de ? işin temeline inmek gerek birazda, taa ana okulundan başlamak gerek.
