dünyanın fani ölümün ani olduğunu yüzümüze acı bir şekilde çarpan yazar. tanımadım. hatırladığım okuduğum entrysi de yoktur. ama şu aynı ortamı paylaşıyoruz ya sanki tanıdığım çok sevdiğim birisini kaybetmişim gibi üzdü ölümü beni. hayatının baharında 3 taze fidanın böylesine korkunç bir şekilde ölmesi çok üzücü. ya bize ne zaman sıra gelecek? biz nasıl öleceğiz? kırmızı ışıkta durmayan bir kamyonun altında mı kalacağız? kaza kurşununa mı? hastalık mı? kalp krizi mi? beyin kanaması mı? ne fark eder öldükten sonra. bu dünyanın yolculuğumuzda otobüsün mola verdiği bir tesis olduğu ve hepimizin bir gün terk edeceği aşikar. hepiimiz br gün hesaba çekileceğiz. insanları kırmanın üzmenin alemi yok şu fani dünyada.
