şişirilmiş bir balonmuşum ben.
büyük hayellerim vardı , müthiş fikirlerim insanların hayran olduğu yaşama sevincim yaşama arzum.bu böyle sürdü gitti.belki ergenlik dönemleri falan filan araya girdi arada küçük çaplı depresyonlar yaşadım. hiç kaybetmedim.hep mutlu olacağımı düşünüyordum içimdeki o küçük pollyana hep: bak bu durum kötü ama bundan daha kötü durumlarda var hala yiyecek ekmeğin içecek suyun var , üzülmemelisin bu yaptığın bencillik dedi sürekli.haklıydıda üzerinden zaman geçince intiharı düşündüğüm artık hayattan daha fazla şey bekleyemem dediğim geceler daha sonra benim için utanç kayağı oldu. nasıl bu kadar basit nasıl bu kadar bencil oldum diye sorguladım kendimi. utandım.ağlamaktan utandım.
zaman geçti olgunlaştığımı anladım öyle kolay kolay sinirlenmiyor , takdir edilesi sabırlar gösteriyor , dahası ağlamıyordum.bencillik yapmıyordum. hayatımda bazı insanlar eksikti ama maddi kaygılar derken onların hasretini özlemini bir kenara bıraktığı beni seven insanların değerini anlamadığımı anladım.yine olmamış sen ki bu kadar farkındasın herşeyin yine hatta yapmışsın.sonra birden yüzüm ıslanmaya başadı,ağlıyorum ağlarken bir şeyler söylüyorum.baba diye ağlıyorum.içimi kaplayan tarif edilemez bu karamsarlık bu siyah.nasıl oluyorda tüm hayallerimi alıp götürüyor? daha birkaç saat önce içimdeki o huzur , kafamda dönüp duran o mutlu anılar nerde? insaların benim için düzdükleri muhteşem cümleleri hatırlatmaya daha iyi olacağına kendimi inandırmaya çalışıyorum. olmuyor. hiç yanlız kalmamışım bu güne kadar onu farkediyorum. eskiden böyle zamanlarda sarıldığım insanlar varmış yeni yeni anlıyorum.şimdi tam anlamıyla yanlızsın oğlum! vücudumun her noktası ayrı ayrı tepki gösteriyor. ağlıyorum,karnım ağrıyor,midem bulanıyor,başım ağrıyor,kalbim ağıyor.
hani nerdeyim ? hani nerede başarılarım ? nerede insanların özendiği hayatım ?
bunca zaman insanlar bana kötülük etmişler meğer , şişirebildikleri kadar şişirmişler.şimdi hızla sönüyorum.ne olduğumu insaların bana söylediklerinden değil , şuan yaşadığım durumdan öğrenmem gerektiğini biliyorum.
