Temmuz 2007 seçimlerinden 3-4 gün önce Radikal gazetesi bir anketin sonucunu açıklamıştı: AKP yüzde 48 oyla birinci parti olacak demişti. Bakın Zaman değil, Vakit değil, Aydın Doğan'ın Radikal'i. O zaman bir küfretmedikleri kalmıştı. salak mı demediler, maşa mı demediler, ne demediler ki? Daha Taraf yoktu, Radikal piyasadaki en eli yüzü düzgün gazete idi. Ne oldu? Haklı çıktı anket şirketi, Radikal de bununla kısa bir gurur duydu, geçti. Şimdi Hayırcılara bakıyorum, o zaman Radikal'le dalga geçenlerle aynı. akıllanmışlar mı? akıllanmamışlar.
Neyse efendim, benim de aralarında bulunduğum ülkenin en az yüzde 50.0000001'inin oyu ile kabul edilecek bir anayasa'nın referandumudur.
Not: Malum Ayşe Arman oyunu kullandı, - bütün Hürriyet yazarları gibi - hayır dedi. Sonra da sordu, neden mühürde evet yazıyor diye. Psikolojik yönlendirme yapıyormuş. düşünüp taşındılar, "tercih" yazan bir mühürün kullanımında karar kıldılar. Bir kaç gazeteci de matrağına "mühürde hayır yazsı. Herkes ne istemiyorsa ona bassın. Mesela hayır diyecekler "evet" yazısının üzerine hayır bassın, evet diyecekler de "hayır" yazısının üzerine hayır desin, evet demiş olsun" diye. Bugün gazetede okuduğuma göre bu "şaka olsun diye" yapılan önerme YSK'da kıl payı ile reddedilmiş. Allah'ım, sen sabır ver bana, daha ne günler göreceğiz.
Not 2: CHP'yi hala atmayan Enternasyonel'e buradan selam ederim.
